Nadat we gisteren de FN nog met de nodige zorgen omringden (lees: oliepeil, kettingspanning, contactpunten, bougie, carburator op water gecontroleerd) waren vol verwachting naar dag 6 opgeklommen om nog eens een dag van vier à vijfhonderd kilometer te bollen. De regen had ‘s nachts met de nodige bakken uit de hemel gevallen maar was tegen de ochtend verdwenen. Het was nat maar het regende dus niet meer.
Als ontbijt werd er door sommigen van ons een warme chocomelk werd naar binnengegoten, door een noodlottig, zelfgecreëerd tijdsgebrek door anderen niet. Alle tanden gepoetst, de bagage gepakt, de kleren aangetrokken. Ook de regenkleding natuurlijk want beter voorkomen dan genezen. Ook het vizier van de helmen kreeg een poetsbeurt. De dagtrip kan beginnen………
Startprobleem bij de FN. Vreemd. Na al de goede zorgen van gisteren had ik toch wel wat beters verwacht. Met geen geweld aan de praat te krijgen. Na enkele minuten van intens starten druppelt het zweetwater al over mijn rug tot in mijn bottinen…… . Dat gaat niet lukken. Waarschijnlijk verzopen. Dus bougie drooggeblazen met mijn hete adem, de motor wat geventileerd en ja hoor. Hij starten, wijle weg…….
Het eerst volgende tankstation getankt en wijle weer verder. Een beetje omhoog, een beetje omlaag. Tot er ongeveer 10 km op de teller stonden. Plots geen hevig werkend FN-blok tussen de enkels. Gedaan, noppes, niks meer, nada ……
Gelukkig juist ter hoogte van een kleine parking op de top van een helling. De hele checklist van mogelijke problemen afgelopen en tot de conclusie komen dat het misschien de ontsteking is die niet behoorlijk functioneerd. Einde FN-storie…… Maar wat nu…..
De beste optie lijkt ons om terug te keren naar camping Saiva en van daaruit de nodige mechanismen in gang te zetten om te repatriëren. Zo gezegd, zo gedaan. Berg af nog een startpoging gewaagd maar verder dan 1 flauwe “poef” kwam het niet meer. Berg af en vlak waren blijkbaar niet zo veel aanwezig in de terugweg naar camping Saiva dus na enkele kilometer was de energie uit de warme chocomelk geheel opgesoupeerd en stond ik te trillen op mijn benen. Gelukkig moest ik niet alles alleen doen. Van een Teambuilding gesproken. Waarvoor dank Koen en Ludo…..
Gelukkig kon Koen een lokale sterveling mét wagen en aanghanger overhalen om me de laatste 4 kilometer van aangenamer transport te voorzien….. waarvoor eeuwig dank aan Karl Goran Johansson uit Vilhelmina…. Ik hoop een gepast presentje te kunnen laten bezorgen voor jullie.
Terug op de camping werd nog even met het team gekeuveld waarna ik afscheid nam van de 2 dapperen die regen en hel gaan trotseren om alsnog hun droom te verwezenlijken. Godspeed to you guys…
Het verdere verhaal over het al dan niet halen van de noordkaap op deze blog zal afhangen van de info die ik van deze jongens zal ontvangen. Later op de dag vernam ik via facebook dat ze die dag nog een dikke 400 km hebben kunnen rijden en zijn ze zelfs de poolcirkel gepasseerd. De foto’s op het fotoverslag zullen volgens afspraak elke dag met enkele exemplaren aangevuld worden….
De verzekering (extra uitbreiding van de gewone old-timer verzekering van Marsch: De Classic Car Assistance) was meteen mee met mijn miserie en regelde bijna onmiddelijk een tow truck voor mijn motor. Ik heb dan in allerijl mijn bagagezak herschikt zodat mijn helm, motorpak enzovoort met de motor zouden worden vervoerd. Volgens de contacten die ik had met de verzekering zou ik nog diezelfde dag kunnen vertrekken van de camping dus een overnachting aldaar zou niet nodig zijn. Omdat alles zo snel zou kunnen gaan gokte ik er op dat ik misschien vandaag of toch zeker morgen reeds thuis zou kunnen zijn. Het gelukkige toeval was dat er 5 km afstand van mijn camping een vliegveld was met vluchten naar Stockholm (voor de mensen die het willen opzoeken: South Lapland Airport. Te bereiken via volgende link: https://en.southlaplandairport.com) . Het probleem was echter dat deze vlucht niet online kon worden geboekt. Dat moest ik zelf even doen. Alsook de taxi naar het vliegveld moest ik zelf regelen. Met de hulp van de campinguitbater kwam dat echter al snel in orde waarna ik de verzekering kon inlichten dat ik nog diezelfde avond in Stockholm zou zijn. Een hotel werd gereserveerd alsook de nodige taxi’s, de vlucht Stockholm-Brussel werd geboekt. Om 7.05 opstijgen betekend een taxi om 5.00 dus opstaan om 4 uur. Met andere woorden snel afsluiten en tot morgen.
PS: Het enige wat ik tegen de rest van het team kan aanhalen is dat mijn afgelegde afstand van vandaag een dikke 600 km bedraagd. Schrale troost, maar een strohalm is ook een houvast….