De laatste dagen in Noorwegen

Deze dag levert in de morgen al een stralende zon. Het doel van vandaag is te eindigen in de korte nabijheid of zelfs helemaal in Kristiansand. Kristiansand, de haven waar het hele Scandinavische avontuur 14 dagen geleden begon, betekend morgen ook het begin van het einde van datzelfde avontuur.

In the mean while moeten we nog wel een dag vol aan de bak. We zijn er nog niet. De tocht naar Kristiansand eist de volledige inhoud van onze eerste benzinetank. Bij een oude garage met een zomogelijk nog krakemikkigere naftpomp wordt er dus getankt. Jammer maar deze garage is niet voorzien van de luxe ener shop waar we ook de innerlijke mens kunnen versterken. Dan maar verder natuurlijk, wat anders! Groot is de verbazing dat er op een boogscheut verder nog een benzinepomp staat, ditmaal mét ontbijt. Joepie. Allebei een “groot broodje” met ham en kaas. De gebruikelijke hot-dogs zijn we ondertussen wel een beetje beu.

Na het ontbijt volgt er een geweldige slingerweg. Hij zou zomaar uit een racecircuit geplukt kunnen zijn. De motoren voelen zich geweldig. Tot 11:00 uur konden we het gas erop houden, maar dan komt de regen en gaan de paarden terug op stal. Met nog 1.5 mm bandgroefdiepte protesteerd de achterband. Hij laat duidelijk merken dat een teveel aan water op de weg en een te kleine groefdiepte geen goede combinatie zijn om snel te rijden.

Aangekomen in Kristiansand zoeken we iets om te slapen. Bij onze eerste poging om een slaapplaats te versieren eindigen we in een hotelletje. De man achter de balie kijkt ons aan alsof we van Mars komen en is duidelijk ‘not amused with us’. Wij beantwoorden duidelijk niet aan het doelpubliek van dit etablissement. Desalnietemin vraag ik een kamer met 2 bedden en een standplaats voor 2 motoren die we in de garage willen stallen. De baliemedewerker vraagt me of ik een kamer wil met 2 slaapplaatsen en een standplaats voor 2 motoren in de garage????? Vroeg ik dat nu net niet???? Ik blijf wel vriendelijk en antwoord: “Yes sir!” …….. Dan antwoordt de man ook héél vriendelijk: “That will be 3950 Noorse Kronen then!!!” ……. Da’s verdorie bijna €400. Mijn vermoeden dat we hier niet echt welkom zijn wordt hierdoor enkel versterkt. Ik slik en stamel dat ik dat even met mijn collega moet bespreken. Mijn “collega en ik” starten de paarden en zoeken gewoon verder naar een meer betaalbare stal. Naar 14 dagen ervaring in deze materie hoeft dit onderkomen daarom zelfs niet minder interessant te zijn. 15 minuten later worden we op een camping ontvangen waar we voor een kwart van de prijs een stuga kunnen huren. De gezamelijke keuken is netjes, maar koken doe je dus zelf. De lokale supermarkt wordt met een bezoek vereerd en met 100 kronen verijkt. De keuken wordt een beetje misbruikt maar het eten is naar ieders zin. Spagethi met een “rode saus”. Het overschot van Koens kookkunsten geeft aan dat het lekker moet geweest zijn. Niets in de groencontainer moeten gooien. Nu nog een doucheke en de rest van de dag RUST.

Het einde van het avontuur komt wel in zicht, maar eerst moeten we toch nog de boot nemen. Dit zou, gezien de ervaringen met vorige overtocht (met zeer ruwe zee), ook nog wel eens een beproeving kunnen worden. Wel verwachten we beter weer morgen….. De afvaart is gepland rond 15:30 uur. De aankomst rond 9:00 uur zaterdag morgen. Dan nog een 350 km naar huis………

Misschien komen er nog wat foto’s. Misschien ook niet. Een boot is een boot en een haven blijft een haven….. De motorrit naar huis kan nog wel eens een leuk plaatje opleveren? We zien wel. Jullie ook trouwens.

Moesten we elkaar niet meer schrijven….. tot zaterdag rond een uur of 2 in de namiddag.

Eindpunt: ‘t Slot/Wortel…….

groeten: Koen en Lu