Dit verslag werd zaterdag geschreven. De schrijver dezes is dan al lang thuis…. maar de verhalen van gisteren sijpelen langzaam binnen zodat een verhaal “van horen zeggen” ontstaat. De vrijdagrit begint gezapig, maar de regen was nooit ver weg. Ter hoogte van Plopsaland werd een gezellige eettent gespot met superlekkere broodjes. De stop is altijd welgekomen en dan op naar de kustweg. De kustweg is altijd al een lastige en zowaar op het einde probeerde Koen een shortcut te versieren. Het zwin en omstreken zouden een beetje omreden worden wat een winst van ongeveer 20 km zou moeten opleveren, maar dat was buiten het ministerie van verkeer gerekend. De km-winst werd getackeled door omleggingen en omwegen dat het niet mooi meer was. En op een 100-tal km van het einde sloeg het noodlot alweer toe. Problemen met de ontsteking bij de Gillet. Geen nood, het euvel werd redelijk snel opgelost. Maar een tijdverlies is altijd vervelend en een half uur of een uur ben je zo kwijt. Al bij al waren de overblijvende musketiers rond een uur of 7 thuis. Koen hoorde op de laatste etappe nog een krassend geluid dat uit de vesnellingsbak of cardanlagering leek te komen.
Bijna iedereen heeft een probleem gehad deze 5 dagen, behalve de Nimbus van de Lu. Die ging probleemloos door de test. Die zou de noordkaap zonder al te grote problemen kunnen halen. Alhoewel een platte band heb je ook niet meteen in de hand. Plantines moeten al wel eens gesteld worden en water hoort niet in een ontsteking, benzinetank of carburateur te zitten….. In ieder geval een zeer leerrijke ervaring die ons allen wat bijgebracht heeft, behalve de Lu natuurlijk…..;-)