Dag 3 De ochtend: Beuuuuch

Eén onverschrokken zeevaarder staat echter op. De man met zowel land- als zeebenen. Eén naam niet meer te vergeten. LU. Terwijl de twee jongsters hopeloos liggen te ijlen in bed staat hij gezwind op en gaat lekker ontbijten met appelsiensap en een broodje…. Klak af van beide jongsters. Jammer voor de jongsters, geen ontbijt en de kans bestaat dat we deze overtocht nog wel eens gaan maken….

Rond 9uur20 rollen we van de boot langs de douane en redelijk gezwind juiste pad op de GPS gevonden. Na 1 km de weg onderbroken. Met wat geluk en de hulp van een vriendelijk Noors wegenwerker konden we gelukkig onze weg ongehinderd voortzetten. Schrijver dezes zijn echter nog niet echt gerecupeerd van de Wraak van Poutin en rijdt een beetje beduusd rond. Maar zoals eerder aangehaald: Uiteindelijk komt alles …..

Rond 13uur vinden we na lang zoeken een leuke plek om lekker te eten. Een buffetzaakje dat om dat uur open gaat. Het volk staat aan te schuiven in rijen. Het eten is zeer welkom ondertussen en alhoewel het niet onze keuken is smaakt het toch wel uitzonderlijk lekker. Vlees van ongekende soort met een sausje dat naar meer smaakt. Kleine porties vis met een leuk toefje van iet vreemds maar lekkers en dat allemaal à volenté. Dat mocht ook wel want in een doorsnee frituur kan je voor die prijs enkele keren je buik goed vullen. Het was echter zondag en veel van de etablissementen zijn hier dan toch gesloten. Zelfs de “bakeri” was toe. Enkele tankbeurten later genoten we alweer van een hot-dog met saus naar goesting in het bijhorende tankshopje.

Het was ondertussen al wel duidelijk geworden dat Camping Grinsby niet gehaald zou worden. We spraken af om de veerboot onder Oslo, die op de route lag nog wel gehaald zou kunnen worden. Zo gezegd zo gedaan. Rond 7uur haalden we nog net de overkant en moesten we naarstig op zoek naar een onderkomen in de stad Moss (als ik me niet vergis……). Het werd uiteindelijk een soort van motel inclusief ontbijt en met een degelijk bed voor allen….

tot morgen.