Wakker zonder wekker? Oeps! Gewoonweg vergeten te zetten. Het moet zijn dat de concentratie wat verslapt. Geen erg, er staan voor onze motoren vandaag slechts een luttele 300 km te verorberen. Deze tocht loopt over de door ons reeds veel gebezigde E45 doorheen Zweden. Zoals eerder aangehaald is dit een manoeuvre om vooral het slechte weer in het noorden te ruilen voor het mooie weer in het onderste gedeelte van Scandinavische regionen. Reeds na enkele tientallen kilometer komt een eerste fotomoment in beeld. De scheiding van Lapland met de rest van de wereld……Ook de wilde dieren zijn weerom van de partij. Ditmaal een vos. Jammer genoeg niet te fotograferen wegens te veraf en te snel weg. De volgende tankstop werd de innerlijke mens nog eens versterkt met een hot-dog en ja hoor hij was zoals de vorige keren heel goed van smaak en garing. Na het tanken nog een sigaretje om het nicotinegehalte wat op peil te houden, althans dat van de Ludo. Terwijl we toch zo’n 30-tal meter van het tankstation verwijderd staan komt een jonge knaap met het uiterlijk van een depressieve asperge (woorden van Koen?) tegen Ludo van zijn oren maken dat dit toch zeker niet kan wegens uiterst gevaarlijk en nog meer bla bla. De knaap even de mond gesnoerd en wijle terug op pad. Een 20-tal kilometer verder opnieuw een vos langs de kant van de weg. Hij wil oversteken, da’s duidelijk. Auto’s voor ons vertragen reeds. De vos begint traag, langs de weg naar ons toe te lopen. Ik kon het niet meer zien maar volgens Ludo zou hij achterlangs zijn motor netjes zijn overgestoken. Eerst links en rechts gekeken zoals het hoort, totdat alle verkeer voorbij was gereden….. Beschaving: de één neemt het met zich mee, de andere wijst het af?
Als de 300 km zijn gepasseerd, zoeken we een stuga op. Ditmaal komen we op een verlaten starion met tal van slaapgelegenheden terecht. Er is echter niemand aanwezig om ons een slaapplaats toe te wijzen. Wat we wel vinden is een lokaal telefoonnummer dat we dan ook prompt bellen. Een vriendelijk persoon aan de andere kant van de lijn verteld ons dat de sleutel onder de mat ligt. Wat een cliché!!! Het verschuldigde bedrag moeten we maar overschrijven als we terug thuis zijn aangekomen. OK? Dat zullen we dan ook maar doen zeker?
Het is nog vroeg op de dag maar we kunnen nu onze werkpaarden reeds van hun last ontdoen en ze een welverdiende halve dag rust gunnen. Zelf hebben we voorgenomen om nog snel een handwas van onderbroeken en sokken te plegen. Daarna nog een rap-en-gauw maaltijd van “adventure food”. De rest van de dag nemen we zelf ook eens wat rust. De boog moet niet altijd op spanning staan…..
Het resultaat van vandaag: een mooi stukje van 300 km gereden. Weerom mooie, voor ons ongewone beelden gezien. De was gedaan!!! Heel belangrijk want je hebt geen materiaal bij voor een hele maand. En zelf genoten van de plaats waar we terecht kwamen. zie fotoverslag……
Voor morgen: bewolkt….
groeten: Koen en Lu
Hey buurman , ik hoop dat hetlukt en je toch een reactie aankrijgt . Ik volg het een beetje maar kan er geen kop aan krijgen 🥴 maar ik kees vol aandacht jullie avonturen . 👍 je moet er een boek van maken als je tetugbent 🙂👍 hou het veilug he man. Grtjes de buurvrouw
Leuk dat je het volgt Martine. Dat boek wordt zeker gemaakt, met foto’s en tekst zelfs. Het grote on-leuke is dat ik reeds enkele dagen thuis ben doordat mijn motor het begaf. Je kan dat terugvinden in de blog ik denk op dag 4 of 5 ergens. Je zoekt maar eens. Je zal ook merken dat er vanaf die dag ook geen foto’s van mij meer op het fotoverslag staan…… Jammer maar helaas. In ieder geval bedankt voor je reactie… Roel
Ik keek het even na en het is op 1/6 dat ik uitviel……