Dag 7 (Donderdag 2/6/22) de dag met 2 verhalen.

Het verhaal dat de schrijvers dezes het gemakkelijkst verteld is zijn eigen verhaal natuurlijk. Daar begint het dan ook mee. Het zal ook de enige dag zijn met 2 verhalen….

4 uur opstaan in een hotelkamer en dan denken dat je de enige bent die zo vroeg uit de veren is om te ontbijten…. niets is mider waar. Er lopen in de restauratieruimte al een tiental mensen rond die naarstig een ontbijt zoeken terwijl er al een familie zit te wachten op de eerste taxi. Het ontbijtbuffet toont weer al de plaatselijke delicatessen. Het is moeilijk, maar er zullen toch een paar dingen zijn die ik niet zal kunnen proeven wegens plaatsgebrek. Een banaan als 10-uurtje kan ik echter niet laten liggen en die verdijnt dan ook met een sierlijke boog in mijn linker jaszak…. heb ik tenminste nog iets te knabbelen als het echt ochtend wordt.

Om kwart voor vijf schuift mijn taxi zich voor de ingang van het hotel en weg ben ik. Het vliegveld van Stockholm ligt op een klein kwartiertje rijden dus ruim op tijd om de vlucht te halen. Ellenlange rijen mensen zigzaggen tussen de linten doorheen de vertrekhal. Zuchtende ouders, wenende kinderen, een sportteam van jeugdigen, mensen op krukken en in rolstoelen…. alle soorten en rassen kun je er vinden. Om eens mee te maken OK maar niet te dikwijls…. Uiteindelijk ben ik aan de beurt voor mijn persoonlijke controle.. Jas, GSM, broeksriem, sleutels, kleine portemonee, metalen opbergetui met paspoort en bankkaarten in een bakje gooien en op rollenbaan plaatsen. Dan zelf door de metaal dectector. Piep piep. Een vriendelijke hulp vraagt me of ik nog iets een mijn zakken heb, een broeksriem gebruik. Neen op alle vragen. Of ik mijn beide voeten één voor één op een apparaat wil plaatsen….piep piep. Schoenen uit. Het schoenenapparaat zwijgt al. Terug door de metaal detector. Piep piep. Handscan. Piep piep. Uiteindelijk manuel gefoullieerd. OK Sir, you can pass. Schoenen aan, zakken vullen, riem in broek, jas aan en dan verder. Gelukkig had ik om problemen met de security te voorkomen mijn tanktas (die ik gebruikte als koffer) wegens aanwezigheid van scherpe, moordende schroevendraaiers al afgegeven als in te checken bagage. Zoeken naar gate F26. Wachten op inchecken. Om 6uur45 instappen en naar Brussel. Na een vlucht van een dikke 2 uur landen en bagage zoeken. Stakende bagageafhandelaar AVIApartner doet deze simpele handeling uitlopen tot een uur wachten….. De opgeroepen taxichauffeur belde me al op om te vragen waar ik bleef. Enfin bagage uiteindelijk toch gevonden alsook de bewuste taxichauffeur. Deze man leverde me anderhalf uur later netjes thuis af. Einde reis.

Ondertussen met de 2 andere helden.

Deze tekst is geschreven door Koen. Ere wie ere toekomt natuurlijk. Als je dus “IK” leest mag je dit gerust vervangen door “KOEN” bij een “WE” is ook LUDO van de partij. Volgens het gekregen schrijfsel zijn ze de ochtend gestart met een zonnetje. En dit voor de ganse dag. Enfin, beter dan de 2 vorige dagen dus. Ludo was al startensklaar vóór de wekker afliep. Ik had er wat meer tijd voor nodig. De motoren liepen vandaag uitzonderlijk goed. Een stukje Finland gedaan. Hier waren de wegen enkele dagen geleden nog afgesloten wegens wateroverlast. Vandaag waren ze net watervrij. Maar het water kwam wel tot het randje….. geluk gehad, anders hadden we hier al niet meer kunnen passeren…. Finland, een hele mooie omgeving met hier een daar een rendier. Jammer genoeg ook naast de weg als aangereden wild… Helemaal op het einde van de rit een eland met kalf (is een jonge eland een kalf?) mooi om zien. Ze maakten aanstalten om over te steken maar bij het vervaarlijk naderend gebrom onzer tweewielers kozen ze eieren voor hun geld. Ze draaiden het veld terug in.

We zochten en vonden een camping in Karasjok met de toepasselijke naam “Karasjock camping AS”. Een totale afstand van ongeveer 600 km overbrugd… Mooi om het gemiddelde op te krikken…Als alles goed gaat bereiken we morgen middag de noordkaap die nog 270 km van ons verwijderd is

PS: voor de laatse maal kan de redacteur de echte rijders nog de loef afsteken met het aantal gemaakte kilometers per dag. De mijne gaat in vogelvlucht van Stockholm-Brussel en dan met taxi naar huis: ongeveer 1350 km. Maar dit zijn saaie, nietszeggende kilometers. Jongens, ik had er graag bij gebleven. Roel

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *